Caddy Adzuba: “Borrokan ari diren emakumeek ez dute laguntzarik beren politika garatzeko”

Caddy Adzuba Kongoko liderra da, eta nazioarteko ikurra da emakumeen eta neskatoen eskubideen, prentsa-askatasunaren eta Giza Eskubideen defentsaren aldeko borrokan, bere osotasunean. Abokatua, kazetaria, irratiko esataria eta aktibista da. Lan arriskutsua egiten du, eta bakearen eta giza eskubideen defentsaren balioekin erabat konprometituta dago. Mineralen legez kanpoko erauzketak Kongoko gatazka armatua finantzatzen duela ere salatzen du. 2014an, Elkartasunaren Asturiasko Printzea saria jaso zuen.

Botere-espazioak, non erabakiak hartzen diren, normalean gizonenak izaten dira, baina pixkanaka emakumeak gune horietara iristen ari dira. Zuk, nola eman zenuen botererako bidea?

Kongoko Errepublika Demokratikoan (RDC), emakumeak botere-guneetan duen partaidetza-tasa % 8an dago, egoera tamalgarria. Botere-guneetan sartu direnek, oso itxiak eta gizonentzat gordeak, presio handia jasaten dute. Emakumeak ahalegin pertsonalagatik eta emakumeen kolektiboek garatutako urteetako aldarrikapen, eskakizun eta estrategien lan titanikoaren ondoren iritsi dira horra. Lan eskerga egiteke dago, eta emakumeak maila guztietako laguntzak behar ditu bere borrokan eraginkortasun handiagoa lortzeko.

Pertsonalki, esango dut lorpenak ahalegin handi baten emaitza direla, sakrifizio askoren eta iraunkortasun handiaren ondoren. Ni ez nago politikaren esparruan, gizarte zibil nazionalean emakumearen garapenerako mugimenduen gizarte-eremuetan mugitzen naiz, baita nazioartean ere, emakumeen lidergorako presio- eta laguntza-talde batean. Lortu nahi dudan maila, gainerako emakumeei helburu altuagoak lortzen laguntzeko eraginkortasun handiagoz zerbitzatzea ahalbidetuko didana, oraindik ez da lortu, eta hori lortzeko beste emakume batzuen laguntza izatea espero dut.

Zein emakumek inspiratu zaituzte?

Nire ibilbidean, nire lanean eragina izan duten eta egin beharreko lanari buruz dudan ikuspegiari argia eman dioten emakume asko aurkitu ditut. Beren gogortasunak, baita hondamendirik latzenetan ere, beti harritu nau.

Esate baterako, 2004ko Bakearen Nobel Saria, Wangary Muta Maathai, bere herrialdean erregimen autoritario baten garaian bere borroka errespetarazi zuena. Hori ez zen oparia izan, urte askotako lana baizik, sakrifizio handiko lana eta erabakitasun handia behar izan zuena.

Winnie Mandela, Hego Afrikako politikaria, apartheidaren aurkako militante oso aktiboa, eta, horregatik, Hegoafrikako zerbitzu sekretuek jazarria, espetxeratu, atxilotu eta etxean atxilotzera kondenatu baitzuten, baina horrek ez zuen bere borrokarekin jarraitzeko erabakia murriztu.

Nire herrialdeko emakumeek ere inspiratu naute, egoera nobleagoak jasan dituztenak, sexu-indarkerienak, baina gainjarri direnak eta gaur egun beren komunitateetako lider bihurtu diren pertsona indartsuak direnak. Emakume horiek energia asko ematen didate.

Zure ustez, zein alderdi aldarrikatu behar dira emakumeentzat aldaketak egon daitezen?

Emakumeek ulertu dute beren paperaren garrantzia, eskubideak dituztela eta aldarrikatzen badakitela. Baina une honetan funtzionatzen ez duena mugimendu feministei laguntza ekonomikoa ematea da. Gaur egun borrokan ari diren emakumeek ez dute laguntzarik beren politika garatzeko. Badakigu sistema kapitalismoaren parametroen barruan mantentzen dela eta finantza-baliabideek asko kontatzen dutela. Une honetan, emakumeek baliabide ekonomiko gehiago izatea aldarrikatzen dut.

Zerk motibatzen zaitu orain?

Gaur egun, emakumeentzako finantza-autonomia lortzera bideratzen ditut nire borroka eta aldarrikapenak. Emakumearen pobrezia-maila iraingarria da. Emakumeek finantza-laguntzarik gabe moldatu behar duten bitartean, gizonek gero eta baliabide gehiago dituzte, horrek asaldatu egiten nau.

Zer ekintza txikik hobetu lezakete zure inguruko emakumeen egoera?

Nire ingurune sozialean elur-bolaren eragina izan dezaketen ekintza txikiak daude, hala nola:

  • Baliabide batzuk inbertitzea, urtero, nesken hezkuntzan.
  • Ikasturte normala jarraitzeko aukerarik izan ez duten nerabeentzako lanbideei buruzko prestakuntzak finantzatzea.
  • Baliabide gutxiko emakumeei diru-sarrerak sortzen dizkieten jarduerak indartzea.

Ekintza horiek ez dute baliabide gehiegi behar, eta inpaktu handia eragin dezakete.

Nola ikusten duzu etorkizunean zure herrialdeko emakumeen egoera? Non uste duzu dagoela erronka?

Etorkizuna ikuspegi baikorretik ikusten dut beti. Egoera aztertu eta duela 10 edo 15 urte gertatzen zenarekin alderatzen dudanean, oso urrutira iritsi garela uste dut. Egia da gauzak ez direla oraindik ez positiboak, ez onak, ezta gutxiago ere, eta erronka izugarriei aurre egiteko geratzen direla, baina emandako pausoei esker ikus dezakegu emakumeen eta gizonen arteko ahaleginen eta sinergien bidez emaitza hobeak lortuko ditugula parekidetasunaren eta genero-berdintasunaren aldeko borrokan.

Zein da zure ustez emakumeen indarra?

Emakumearen indarra pertseberantzia da. Bere egoera onartu eta aurrera doa. Zailtasunak, blokeoak eta erronkak gorabehera, bere askatasuna lortzeko borrokan jarraitzeko arrazoiak aurkitzen ditu. Sinergian eta sarean lan egiteak abantaila handia ematen die emakumeei.